Eerste nachtje, altijd spannend :-)

Even een update van onze eerste nacht met z'n drietjes, een beetje op verzoek van Oma Best ;-)

Natuurlijk is zo'n eerste nacht best spannend. Hoe zal het gaan? Slaapt ze lekker als het stil is in huis en in de stad? Ligt ze goed? Heeft ze het niet te koud?
Na de voeding van twaalf uur 's nachts hebben we er ons aan gewaagd en zijn toch zelf ook maar onder de wol gekropen.

Noa lag al lekker te ronken in haar bedje en maakte zachte geluidjes. Ze heeft lekker tot 3 uur geslapen. Inmiddels was ik (William) al twee keer uit bed geweest (opgesprongen uit een iets diepere slaap, met het idee in mijn hoofd "IK HOOR NIKS") Niets aan de hand, het prinsesje lag lekker te ruften zoals Geri (ons neefje) gekscherend zou zeggen.

Na de voeding om 3 uur is ze weer lekker ingedut. Ze was niet helemaal wakker tijdens het voeden en kon haar oogjes amper openhouden. Wij ook weer onder de wol.
Om zes uur meldde onze dame zich weer en was het weer tijd voor eten. Eerst lekker de luier weer verschoond en het was Bingo, Noa's tweede poepluier bij de papa's. Een hele volle!
Ze heeft lekker gegeten in de armen van Björn. Ze was goed wakker en heel helder. Dan moet je wel wegsmelten, want ze kijkt je dan zo intens aan met haar donkere oogjes. Dus het was tijd voor een echt vader-dochter gesprekje met papa William. Wat ben ik aan het genieten mensen. Het is je grootste droom, maar in werkelijkheid is hiet niet in woorden uit te drukken wat je voor zo'n kleintje voelt.

Het werd weer tijd om nog even onder de wol te kruipen, maar dat hadden de vaders mis. In haar bedje zette Noa haar keeltje op, want ze was het er niet mee eens. Wat nu? Tutje in? Tutje uit? Lekker op de arm in slaap wiegen (was wel lekker, maar niet afdoende).
Oké, misschien een vieze luier. Ja hoor, een volle plasluier. Zo lekker weer in bed, maar nee, niet goed. Dan maar bij Björn even lekker op de buik. Tja en toen zag ik dat ze iets aan het zoeken was, wat wij haar helaas niet lijfelijk kunnen bieden ;-). Ze had nog steeds honger. Dus nog maar een flesje klaargemaakt en dat ging er erg goed in. Ik citeer Miss Brenda (haar pleegmoeder) "she has an appetite".

Nu ligt ze weer zalig te slapen en het gaat geweldig.